Na de rellen in Amsterdam waarin voornamelijk Amsterdamse moslimjongeren van Marokkaanse afkomst op Jodenjacht gingen, is heel duidelijk geworden dat de pro-Palestina beweging op twee-componenten-lijm bestaat. Er zijn twee groepen die zo negatief over de staat Israel zijn, dat ze het altijd voor elkaar opnemen, hoe erg de ene groep ook over de schreef gaat.

De ene component bestaat uit mensen die uit oprechte zorg over mensenrechten, rechtvaardigheid en onrecht hun stem laten horen tegen het racistische beleid van de extreem-rechtse regering van Israel. Denk hierbij aan groepen als  ‘Queers for Palestine’, het ‘Christelijk Collectief’ van Kairos-Sabeel of ‘Extinction Rebellion’.

De andere component bestaat uit mensen met meestal een moslim-achtergrond die niet zoveel op hebben met bovengenoemde groepen (‘Queers for Palestine’ zou geen schijn van kans hebben op gelijke rechten onder de islamitische diktatuur van Hamas in Gaza). Zij reageren puur uit gevoelens van religieuze verwantschap met de meerderheid van de Palestijnen, namelijk het gedeelde geloof in Allah en Mohammed, en accepteren op geen enkele wijze het bestaan van de staat Israel en de aanwezigheid van Joden in het hele gebied van Palestina tussen de Middellandse Zee en de Jordaan.

Het is inmiddels wel duidelijk dat met name die laatste groep zich in Amsterdam te buiten ging aan fysiek geweld. Niet alleen richting de Maccabi-hooligans, maar tegen iedereen die Jood zou zijn, ook in de dagen nadat alle voetbalsupporters uit Tel-Aviv allang weer op het vliegtuig terug naar Israel gezet waren. 

Deze twee componenten mag je niet over één kam scheren. De eerste component zou je nog best links georiënteerd mogen noemen. Maar wat de tweede component betreft: dat beestje mag je van de linkse pro-Palestina-groepen beslist niet bij zijn naam noemen. Ook al zegt de grote Marokkaanse krant Hespress openlijk, dat het Marokkaanse Nederlanders waren die aan het rellen waren, als je dat als Nederlander zegt, ben je islamofoob, racist, islamhater en zionist.  Als je vervolgens ook nog benoemt dat deze  Nederlandse moslimjongeren van allochtone afkomst onderdeel zijn van de pro-Palestina beweging en zich, als je hun taalgebruik en akties op filmpjes ziet, aan onverholen antisemitisme schuldig maakten, schreeuwt een instantie als Christen Collectief meteen moord en brand en beschuldigt je ervan, dat je hiermee ook hen voor hooligans uitmaakt.

Nooit zal het links-Nederlandse deel van de pro-Palestina beweging zich zonder meer openlijk distantiëren van het antisemitisme van het radikaal-islamitische deel van de pro-Palestina beweging. Altijd ligt het uiteindelijk aan Israel en dus is het begrijpelijk dat deze Marokkaans-Amsterdamse scooterjongeren toen er nog Maccabi-fans in Amsterdam waren, alle Joden op paspoorten controleerden en in elkaar sloegen, en toen er geen voetbalsupporters meer in Mokum waren, daar nog even vrolijk mee doorgingen.

Raar is dat. Erg raar. Want ik heb nog nooit gezien dat als Fenerbaçe-hooligans rellend door een stad ‘dood aan Koerden en Armeniërs’ roepen, geradikaliseerde jongeren uit die bevolkingsgroepen een massale klopjacht op Turken in gang zetten. Ik heb ook nog nooit gezien dat als de harde Catalaanse kern van Barcelona met opgeheven middelvinger ‘dood aan alle Spanjaarden’ roept, derde- generatie-jongeren van Spaanse gastarbeiders besluiten om elke Catalaan die ze in de stad tegenkomen, met geweld tegen de grond te werken.

Of, zoals Kitty Herweijer op 11 november in haar column in het Algemeen Dagblad en De Stentor schreef: “Tot mijn verbazing zie ik steeds meer mensen de gerichte aanvallen bagatelliseren omdat die zijn ‘uitgelokt door hooligans’. Draai het eens om. Als een groep Nedermocro’s Israëlische vlaggen verscheurt en ‘globalize the intifada’ roept, legitimeert dat dan het op straat aanvallen van willekeurige Nederlandse Marokkanen? Nee, natuurlijk niet.” Twee dagen later vraagt ze zich waar de behoefte vandaan komt om altijd maar weer excuses te bedenken voor “de sloopdrift waaraan deze scooterjongens lijden” waarmee men ter linkerzijde het gewelddadige antisemitisme vergoeilijkt en goedpraat.

Minister-president Dick Schoof zei op zijn persconferentie over de pro-Palestijnse relschoppers: “Er is een groot verschil tussen, zeg maar, vernielen en mensen ongeveer naar het leven staan. Een vlag van een gebouw afrukken en daarbij intimiderende spreekkoren is iets fundamenteel anders dan op scootertjes achter Joden jagen. Zo simpel.” Hetzelfde zei burgemeester Femke Halsema in de gemeenteraad van Amsterdam toen een DENK-raadslid benadrukte dat het vooral de Maccabi-hooligans zich schuldig maakten aan excessief geweld: “Er zijn verschrikkelijke dingen gezegd: ‘Dood aan Arabieren’, ik heb ze ook gehoord. Maar op Jodenjacht gáán is nog een stap verder hè? Ik hoop dat u zich dat realiseert. Dat is gewoon georganiseerd in onze stad gaan zoeken, elkaar op de hoogte brengen en dan mensen hun paspoort vragen en dan kijken of mensen voldoen aan de criteria die de daders vinden: dat ze bij Joden horen en ze dan in elkaar slaan. Dat is onacceptabel!”

Raar dat zoveel linkse Nederlandse pro-Palestina groeperingen dit openlijke antisemitisme door moslimjongeren niet onomwonden durven te benoemen en te veroordelen. Hoewel – misschien is het  ook wel niet raar. Blijkbaar zit de verontwaardiging over hoe de staat Israel omgaat met Palestijnen er bij het grootste deel van links georiënteerd Nederland zo diep in, dat iedereen die het ook maar in z’n hoofd haalt om te wijzen op de intense Jodenhaat die bij een aanzienlijk (misschien wel: het overgrote) deel van de islamitische pro-Palestina groepering aanwezig is en, na agressief verbaal antisemitisme nu is uitgemond in een fysieke Jodenjacht, meteen wordt neergesabeld als islamofobe zionist. Kortom: de pro-Palestina beweging is afgezonken naar een totaal gebrek aan nuance. Want, is het eindeloze refrein: Israel pleegt genocide.

Dat bracht Diederik Smit krachtig onder woorden zijn bijdrage ‘Dit is de week van Diederik’ tijdens het NPO Radio 1 programma ‘Dit is de dag’ op 8 november (minuut 17:30-20:30). Helaas zal, denk ik, zijn deze keer niet als satirische Speldeprik bedoelde analyse niet door het linkse pro-Palestina kamp gedeeld worden. Want ze zitten als twee-componenten-lijm aan hun pro-Palestina moslim-bondgenoten vastgekleefd.

“Vannacht werden Israelische voetbalsupporters massaal opgejaagd en in elkaar geslagen op verschillende plekken in Amsterdam. Pro-Palestijnse relschoppers begonnen een georganiseerde jacht op Joden op de avond van de Kristallnacht-herdenking. Onschuldige mensen werden gedwongen om ‘Free Palestine’ te roepen om niet in elkaar geslagen te worden. In het Parool vertelt een Israelische supporter hoe z’n 68-jarige vader tegen z’n been en z’n heup werd getrapt. En natuurlijk moeten bestuurders lessen trekken en moeten we alles doen wat we kunnen doen om te zorgen dat Joodse mensen veilig over straat kunnen. Maar we moeten ook eerlijk zijn: we léen niet in een tijd waarin Joden veilig over straat kunnen in Nederland. En er ook niet zoveel reden om aan te nemen dat dit in de toekomst beter zal zijn. Hoeveel stoere woorden er vandaag ook worden gesproken door politici – dit zal niet het laatste geweldsincident zijn tegen Joden in Nederland. Daarvoor is het gedachtengoed dat dit geweld mogelijk maakt te wijdverspreid en te hardnekkig. Zoals Job Cohen vanmiddag zei: ‘ Antisemitisme is van alle tijden.’ En zeker van tijden met spanningen in het Midden-Oosten, en die zullen we ook in de komende jaren nog vaak genoeg hebben. Het probleem is groter dan alleen de relschoppers. Het probleem is dat er heel veel mensen in onze samenleving zijn die geweld tegen Joden niet ondubbelzinnig kunnen veroordelen. Voormalig Ajax-voetballer Hakim Ziyech, opgegroeid in Dronten, deelde op Instagram beelden van afgelopen nacht begeleid met de tekst ‘Still Free Palestine’, het zinnetje dat mensen verplicht moesten zeggen om niet in elkaar geslagen te worden. Een steunbetuiging aan de relschoppers dus. En dit gaat niet alleen over islamitisch antisemitisme. Ook bij veel mensen zonder migratie-achtergrond zie je dat het geweld niet ondubbelzinnig wordt veroordeeld. Een UvA-docent twitterde vandaag dat politici en media liegen en de werkelijkheid verdraaien om de Palestijnse genocide mogelijk te maken. Kennelijk mag je een massale jacht op Joden niet veroordelen, omdat je daarmee een genocide door Israel mogelijk zou maken. En deze manier van denken zien we vaker. Het complexe conflict in het Midden-Oosten wordt platgeslagen tot het zinnetje ‘Israel pleegt genocide’. En iedereen die er genuanceerder tegenaan kijkt steunt genocide. En het kwetsen of gewelddadig bejegenen van Joden kan nooit helemaal ondubbelzinnig veroordeeld worden, want ja, ‘Israel pleegt genocide’. En dan is het dus prima om te protesteren bij de opening van het Holocaustmuseum of bij een 7 oktober-herdenking op 7 oktober, want ja, ’Israel pleegt genocide’. En de volgende stap in die manier van denken is dat je Joodse mensen in elkaar mag slaan op de avond van de Kristallnacht-herdenking, want ja, ‘Israel pleegt genocide’.  En als politici dat geweld dan veroordelen, dan noem je dat leugens, want ‘Israel pleegt genocide’. Het is een gevaarlijke manier van denken, zelfs als je vindt dat Israel genocide pleegt. Want dat mag je vinden, maar stel dat overal in Amsterdam Chinezen in elkaar worden geslagen vanwege de genocide op de Oeigoeren, dan hoop ik dat ook UvA-docenten zouden zeggen: ‘Ja, China pleegt genocide, maar geweld tegen Chinese mensen die gewoon in Nederland op straat lopen dat is verschrikkelijk.’ Punt. Maar ja, bij Israel gaat het nu eenmaal aak een beetje anders. Dus wat vannacht is gebeurd mag nooit meer gebeuren, maar zal blijven gebeuren.”