Dag 15

Pikdonkere kelder

is nedergedaald in het rijk van de dood – Denk je wel eens na over de dood en over sterven? Misschien niet; dat kan ik me best voorstellen. Toch zijn er ook tieners die er wél over nadenken, omdat ze er bang voor zijn. Ook dát is begrijpe­lijk.

Als je aan de dood denkt, kun je daar inderdaad bang van worden. Het is als bij een pikdonkere kel­der in een oud leegstaand huis. Je weet wel, zo’n huis uit een enge film. Voorzichtig ga je de trap af, en bij het licht dat door de deur komt, schuifel je ver­der. Maar opeens… bám! De deur bo­venaan de trap valt met een dreun in het slot. Op de tast ren je naar boven, maar de deur zit pot­dicht. Er is niet eens een deurknop. Daar sta je dan, moederziel alleen in de duisternis. En niemand kan je horen.

Zo kun je je de dood voorstellen. Maar het voorbeeld is nog niet af. Want wat zie je daar, in een hoek van de doodskelder? Een verlicht bordje met daarop­: ‘Je­zus is hier geweest.’ Wat een ontzet­tende op­luchting! Want dat betekent dat deze kel­der voor Jezus geen onbekend terrein is. Hij is zelf neergedaald in de dood, en heeft gezorgd voor een uitgang – een uitgang naar het eeuwige le­ven. Nu jaagt de dood echt geen angst meer aan!

Lezen: Psalm 116:1-9

Als je deze Psalm leest, welk vers vind je dan ’t mooist om op deze dag mee te nemen? Leer die uit je hoofd!