Dag 29

Een nieuw lichaam

de opstanding van het vlees (= lichaam) – Je lichaam, daar kun je als tiener best veel mee bezig zijn. Je bent tenslotte volop in ontwikkeling. En soms is dat fijn, maar soms ook lastig. In ieder geval vind je je li­chaam heel belangrijk; het hoort helemaal bij je. Het is een stukje van jezelf.

De Bijbel vindt het lichaam óók belangrijk. Vroeger dachten ze dat het lichaam alleen maar een omhulsel voor de ziel was, maar dat is onbijbels. Het is dus óók niet zo dat je na de opstanding als een ziel of een engel door de hemel zweeft ofzo. De gelovigen krijgen een nieuw lichaam, dat heeft de Here God beloofd.

Hoe dat gaat, weten we niet precies. Paulus zegt dat je het moet vergelijken met wat er met zaad gebeurt: het oude lichaam sterft en wordt gezaaid. Wat er op­staat, is dan natuurlijk niet meer het zaad zelf. Er wordt een nieuw, ver­heerlijkt lichaam opge­wekt. Je bent het aan de ene kant weer helemaal zelf, en toch is het hele­maal anders. Dat zal echt heerlijk zijn: een li­chaam zonder ziekte, zonde en handicap. Iets om naar te verlangen!

Lezen: 1 Korintiërs 15:35-44

’t Is waar: een moeilijk tekstgedeelte. Maar probeer er toch één gedachte uit te halen die je snapt en voor vandaag kunt meenemen.

Dag 17

Je krijgt er zin in

opgestaan van de doden (2) – ’t Valt niet mee om écht chris­ten te zijn. Of wel soms? ’t Gaat in ieder geval niet vanzelf. Als ik naar mezelf kijk, moet ik toegeven dat ik er lang niet altijd zin in heb. Bo­ven­dien gaat wél zon­di­gen meestal mak­kelij­ker dan níet zondi­gen.

En tóch geloof ik dat jij en ik echt als christen kunnen leven; dat we daar zin in kunnen krijgen, en daarom ook steeds harder tegen de zonden gaan vech­ten. Hoe dat dan kan? Door wat er gebeurd is bij de op­standing van Jezus! Ik wil daarover graag nog iets met je delen.

Paulus heeft het ergens (in Efeze 1:19, 20) over de enorme kracht waardoor Christus is opgewekt. Nou, zegt Paulus dan, met diezelfde kracht werkt God ook in ons die geloven! Onvoorstelbaar! Die kracht kan alles veranderen. In het gedeelte van vandaag zegt Paulus nota bene dat ons oude zondige leven met Christus gestorven en begraven is – weg ermee! En daar blijft het niet bij, want we staan met Hem op uit de dood om een nieuw leven te leiden. Ik weet dat dit nogal vaag klinkt, maar toch hoop ik dat je er een beetje blij van wordt. Begrijpen zul je het nooit, maar neem van mij aan: als je het gelooft, zul je het ervaren!

Lezen: Romeinen 6:4-8

Oké, dit zijn moeilijke verzen. Maar kijk vooral maar naar de zinnen die je wél begrijpt. Vraag God je duidelijk te maken wat Hij je daarmee wil zeggen.

Dag 14

Geen verhaaltje

onder Pontius Pilatus is gekruisigd, gestorven en begraven – Als er tweeduizend jaar geleden in Jeruza­lem kranten waren geweest, had je ongetwijfeld op een dag zóiets kunnen lezen: ‘Gisteren zijn op de Hoofd­schedelplaats weer drie doodvonnissen uitgevoerd. Eén daarvan betrof de bekende Jezus van Nazaret. Hoewel stadhouder Pilatus eerder nog had verklaard geen schuld in deze 33-jarige man te kunnen vinden, gaf hij later toch toe aan de eisen van de overpriesters en het volk.’

Zo waren de feiten. Wat Lukas en de evangelisten later opschreven, kon iedereen eenvoudig controleren. Je zou kunnen zeggen: om te weten dat Jezus is gekruisigd, gestorven en begraven, heb je niet eens geloof nodig, dat weet iedereen. Dat bedoelt de Apostolische Geloofsbelijdenis ook een beetje als ze zegt dat het onder Pontius Pilatus is gebeurd. Net zo echt als Pilatus was (zijn naam staat nog steeds in de Romeinse archieven), zo echt was het ster­ven van Jezus.

Voor mensen die geloven, betekent dat natuurlijk nog veel meer. Want die weten: zo zeker als Jezus gestor­ven is, zo zeker is het dat er toen voor mijn zonden is betaald. Dat is geen verhaaltje, maar een feit! Zo ís dat!

Lezen: Lukas 23:1-7

Pilatus schreef geschiedenis! Jij kunt daar jouw geschiedenis aan toevoegen. Vul maar in: ‘Toen [jouw naam] hier tweeduizend jaar later over las, … [wat gebeurde er toen?].