Vakantie

door

Durf te genieten en weet je gedragen door God

-zomervakantietips van Prediker-

De zomer van 2024 is weer begonnen. Het weer is nog niet altijd wat het zijn moet, maar de scholen zijn of gaan dicht, de bouwvak staat voor de deur en in de kerk nemen we even pauze als het gaat om de meeste door-de-weekse aktiviteiten.

Veel mensen zijn er echt aan toe. We leven in een maatschappij waarin bijna iedereen het druk heeft met van alles en zich druk maakt over van alles. Het is echt moeilijk om je aan die druk te ontworstelen.

Daarom is het goed dat er elke zomer een periode is waarin we tot rust kunnen komen en alle dagelijkse dingen even mogen loslaten. Even afstand nemen van alle drukte. Even bijkomen na een druk seizoen.

Niet voor iedereen

Toch is de vakantieperiode niet voor iedereen een fijne tijd. Soms lukt het niet om los te komen van de situatie waar je in zit. Soms is er geen mogelijkheid om er op uit te gaan. Soms lukt het niet om zelf de knop om te zetten.

Salomo, de waarschijnlijke schrijver van het boek Prediker, benoemt het allebei. Durf te genieten en weet je gedragen, schrijft hij. Want je hebt dagen dat je kunt genieten van de zon. En je hebt dagen waarin alles alleen maar donker is. Salomo zegt erbij: vergeet niet om te genieten mét God. En weet je gedragen dóór God.

Het eerste vergeten we gemakkelijk. Welvaart is een verleidelijke ziekte voor het geloofsleven van veel mensen. Neem jezelf voor en herinner elkaar er aan dat je op vakantie God niet thuis laat (de les van Prediker 11:9).

Het tweede is net zo’n beproeving voor je geloof. Het zuigt alle energie uit je weg en je durft voor de toekomst nergens meer op te hopen. Laat er oprechte aandacht en gebed zijn voor iedereen die te maken heeft met slechte dagen en jaren waarin maar weinig vreugde te vinden is (zoals Prediker 12:1).

Bijbel mee op vakantie

In de zomerperiode krijg je de tijd om te genieten. Dat is een geschenk van onze goede God. Of je nu afdaalt richting de Middellandse Zee om zoveel mogelijk zon-uren te scoren of je stijgt op naar het hoge noorden van Scandinavië waar de zon in de maand juli niet ondergaat: laat je bijbel niet in Nederland achter. God laat Zich nl. op twee manieren kennen. Allereerst zie je in zijn schepping (de natuur, de wetenschap en de techniek) iets van Gods eeuwige kracht en goddelijkheid. Maar door het lezen van de Bijbel worden al die indrukken aangescherpt tot een nog duidelijker beeld van wie God is. Het is de combi van schepping en Bijbel die het geloof in God volkomener maakt en ons doet uitkomen bij Hem als meer dan Schepper, nl. als hemelse Vader, dankzij Jezus Christus, zijn Zoon en onze Verlosser.

Elk jaar bieden kun je kiezen tussen verschillende vakantie-bijbel-boekjes.

*1* Het vakantiebijbelboekje van de GZB heeft als titel ‘Ga! Iedereen is geroepen’. Het bevat 14 bijbelgedeeltes + een korte overdenking met elke keer ook een verhaal over iemand die ergens in de wereld gegaan is als christen. https://www.gzb.nl/toolbox/vakantiebijbelboekje

* 2* Het vakantiedagboek van het Nederlands Bijbelgenootschap heeft als titel ‘Op weg gaan en thuiskomen’. In 21 dagen komen bijbelse figuren aan bod die onderweg zijn met God en Jezus en bij Hen schuilen. https://www.bijbelgenootschap.nl/zomerleesplan-2024/

*3* Het zomergezinsboekje ‘Handig’ is speciaal voor kinderen uitgegeven door de GZB, HGJB en IZB. Informatie vind je op https://www.zomergezinsboekje.nl.

Zo kom je de zomer wel door als christen.

door

Welke medechristenen ontmoet jij op vakantie in het buitenland?

kerkje-tschagguns.jpgWie de hittegolf in Nederland ontvluchten wil, moet wel op vakantie naar het buitenland gaan. Natuurlijk kun je ook verkoeling vinden aan de Noordzeekust of op de Waddeneilanden. Maar in het buitenland kun je het figuurlijk hogerop zoeken – richting Scandinavië en Schotland; of letterlijk hogerop – de heuvels van de Ardennen, de Vogezen en de Harz in of de hoge bergen van de Alpen en de Pyreneeën in. En het moet al raar lopen, of daar ontmoet je ook medechristenen.

Omdat er in de zomertijd altijd een beetje minder nieuws is, besteden kranten ook aandacht aan de kleinere dingen die het leven leuk of ingewikkeld maken. En dus komt in het Nederlands Dagblad elk jaar de diskussie weer naar boven: bezoek je als christen op je vakantie-adres Nederlandstalige kerkdiensten of ga je naar de plaatselijke kerk om daar je internationale broeders en zusters te ontmoeten?

It depends. Voor wie dit niet begrijpt: Het hangt er van af. Dat is meteen de belangrijkste reden waarom er voor beiden wat valt te zeggen.

Bezoek de plaatselijke kerk

Persoonlijk heeft het mijn voorkeur om in het buitenland de lokale kerk op te zoeken. In Nederland zijn we tot op de dag van vandaag door de HERE God gezegend met een groot aantal christenen en dus ook veel en vaak grote plaatselijke kerken. In bijna heel Europa is dat vaak anders. Daar komen christenen op zondag bij elkaar in kleine gemeentes. Die stellen het erg op prijs stellen dat medechristenen op vakantie zondags hun kerkdienst bezoeken. Het valt ze ook op dat het bijna altijd Nederlanders zijn die dat doen trouwens. Het geeft hen het gevoel dat ze niet de enigen zijn die hun vertrouwen op God en Jezus Christus stellen, maar dat ze deel uit maken van de kerk van alle tijden en plaatsen. Omgekeerd is het (voor mij tenminste) erg bemoedigend om te ervaren dat de Heilige Geest op heel veel plaatsen en manieren mensen tot geloof in Jezus Christus brengt. En dan maakt het eigenlijk niet zoveel uit of je van zo’n buitenlands-talige kerkdienst alles verstaat en begrijpt. Er is voldoende herkenning, vooral als het een bijbelgetrouwe gemeente is, omdat we samen Jezus als Heer belijden. Op internet kun je heel gemakkelijk een lokale kerk in de buurt vinden. Vaak is het niet eens zo heel ver rijden vanaf je vakantiebestemming.

Mijn lijstje van plaatselijke kerken die ik de afgelopen 10 jaar in het buitenland bezocht:

Duitsland: in Bad-Salzuflen gingen tijdens onze vakanties in het Weserbergland (vlakbij de bekende stad Hameln) regelmatig naar de kleine Bekennende Evangelische Kirche (geen website, adres: Salzuflerstraße 37, 32108 Bad Salzuflen-Wüsten, kerkdienst om 10:00 uur). Deze gemeente onderhoudt contacten met andere Bekennende Evangelische Gemeinden, zoals in Osnabrück, Hannover en Duisburg.

In Gedern (deelstaat Hessen, tussen Frankfurt en Fulda) bezochten we de Evangelisch-Freikirchliche Gemeinde, een baptistengemeente die daar al sinds 1856 bestaat (www.efg-gedern-limeshain.de) en die samen met 800 andere gemeentes is aangesloten bij de BEFG (www.baptisten.de)

In Hamburg bestaat sinds 1947 ‘Die Arche’, van oorsprong een evangelische baptistengemeente, die sinds 2008 zichzelf nadrukkelijk ‘Evangelisch-Reformierte Freikirche’ noemt en dat ook uitvoerig uitlegt (https://www.arche-gemeinde.de/ueber-uns/warum-reformiert/).

Galway RPCEngeland: in Helston (Cornwall) bezochten we de Helston Baptist Church (www.helstonbaptist.org.uk). Deze kleine gemeente is aangesloten bij de Fellowship of Independent Evangelical Churches (www.fiec.org.uk).

Frankrijk: in Lannion (Bretagne) bezochten we de plaatselijke Eglise Protestante Evangélique (www.eglise-lannion.fr). Alle meer dan 50 EPE-gemeentes zijn te vinden op www.france-mission.org.

Ierland: in Galway bezochten we de Covenant Christian Fellowship (www.galway.rpc.org). Deze kleine gemeente is de meest zuidelijke van bijna 40 Reformed Presbyterian Churches die allemaal te vinden zijn op www.rpc.org.

Oostenrijk: drie kleine gereformeerde kerken vind je je Rankweil (Vorarlberg), Neuhofen an der Krems (Oberösterreich, vlak bij Linz) en in Wenen. Samen met twee gereformeerde kerken in Zwitserland vormen ze de ERKWB (Evangelisch Reformierte SSRO logo rood grootKirche Westminster Bekenntnis). Zie www.reformiert.at. Deze kerken worden vanuit Nederland ondersteund door de Stichting Steun Reformatie Oostenrijk (www.ssro.nl) en starten in het najaar van 2018 een kerkplantingsproject in Innsbruck (Tirol) en in 2019 in Graz (Steiermark).

Schotland: hier bezochten we vlak bij het meer van Loch Ness de Free Church van Glenurquhart (Drumnadrochit). Deze kleine gemeente is één van de ongeveer 100 kerken die samen The Free Church of Scotland vormen. Het is een presbyteriaans kerkverband (presbyteriaans is de Engelse variant van gereformeerd). Alle kerken zijn te vinden op www.freechurch.org.

Zweden: hier bezochten we in Gislaved (Zuid Zweden, provincie Jönköpings länn) de ‘Gislaved Frikyrkoförsämling’, een vrij traditionele pinkstergemeente (www.gislavedsfrikyrkoforsamling.se).

Zwitserland: in Brig (Wallis) bezochten we de plaatselijke Evangelisch Reformierte Kirche (www.ref-kirche-brig.ch). Deze kerk is aangesloten bij de landelijke Schweizerische Evangelische Kirchenbund (www.kirchenbund.ch) met zo’n 1.000 kerken en iets minder dan 2½ miljoen leden. Het is, zeg maar, de PKN van Zwitserland, maar naar mijn indruk een stuk vrijzinniger.

Bezoek een Nederlandse kerkdienst 

Toch kan ik me goed voorstellen dat er ook veel mensen zijn die op vakantie graag een Nederlandse kerkdienst bezoeken. Want tijdens een kerkdienst gaat het om meer dan alleen maar je buitenlandse broeders en zusters ontmoeten. Je wilt ook graag Gods Woord horen, tot Hem bidden en voor Hem zingen. En als je van de taal van je vakantieland bijna niets begrijpt, wordt dat toch wel heel lastig. Persoonlijk was ik blij dat we die ene keer dat we in Tsjechië op een (christelijke) camping stonden, er op de beide zondagen een Nederlandse kerkdienst gehouden werd. En het jaar dat we in Zweden de plaatselijke kerk bezochten, was het echt wel een dingetje om te begrijpen waar het over ging, vooral omdat de voorganger beide zondagen het vertikte om de Nederlandse gasten in het Engels welkom te heten (‘Ik preek voor de eigen gemeente’, vertelde hij in beter Engels dan ik spreek na afloop). En toen onze dochter vanwege haar studie een half jaar in Barcelona woonde, gingen wij met haar naar de International Church omdat daar Engels de voertaal was.

Een tweede goede reden is, dat je in het buitenland blijkbaar meer de eenheid in het geloof waardeert en dus makkelijker over kerkelijke verschilpunten heenstapt. Daar wordt in de krant en op internet nog wel eens wat zuur op gereageerd, in de trant van: ‘Waarom kunnen christenen in het buitenland wel samen bij elkaar in de kerk zitten en bouwen ze in Nederland meteen weer een muurtje om hun eigen kerkelijke gemeente?’ Maar ik vind dat niet terecht. Er zijn nl. twee opties die ik niet echt geweldig vind: *) overal exclusieve vakantiediensten voor baptisten, vrijgemaakten, gergemmers, evangelischen, bonders, christelijk-gereformeerden, pinkstergelovigen etc. of **) in je eigen tentje/ caravan/ camper/ huisje/ hotelkamer een Nederlandse kerkdienst volgen of een Nederlandse preek lezen. Wanneer je in het buitenland elkaar als Nederlandse mede-christenen ontmoet, kom je er vaak al snel achter dat het geloof in Jezus Christus ons met elkaar verbindt. Natuurlijk zijn er ook onderwerpen waarover we van mening verschillen en die soms best wel belangrijk en dus kerk-scheidend kunnen zijn. Maar dat hoeft toch niet te verhinderen dat we elkaar als christen de hand kunnen reiken? Dat gebeurt zelfs in Nederland op veel terreinen niet. Dus als je dan samen in dezelfde regio ergens in het buitenland op vakantie bent, waarom zou je dan niet samen in een kerkdienst op zondag bij elkaar komen om Gods Woord te horen en je geloof te belijden? Ik denk zelfs, dat dat een positief effect heeft op het groeien naar nog meer kerkelijke eenheid in Nederland. Je kunt beter het goede van wat er in het buitenland wel mogelijk is benadrukken (het glas is halfvol) dan voortdurend aangeven hoe jammer en beschamend het is dat we in Nederland op zondag nog steeds niet samen in één kerk kunnen en willen zitten (het glas halfleeg).

Rankweil - zomerdienst met gastenVan harte aanbevolen!

Er zijn een paar sites die aangeven waar je binnen Europa een Nederlandse kerkdienst kunt bezoeken. De beste vind ik www.kerkdiensten-buitenland.nl, omdat die ook de kerktijden van de eigen, plaatselijke kerk vermeldt. Zoals van de vijf kerken van de ERKWB in Oostenrijk en Zwitserland.

Maar misschien is het wel net zo bemoedigend om (ook) ’s morgens om 10:00 uur de Duitstalige dienst te bezoeken. Al was het alleen maar om mee te maken hoe fijn het is om onder begeleiding van twee ervaren accordeonisten tot eer van God te zingen – ‘Samen in de naam van Jezus heffen wij een loflied aan!’ En ook om de  Oostenrijkse broeders en zusters te ontmoeten natuurlijk – ‘Want de Geest spreekt alle talen en doet ons elkaar verstaan!’

door

Wat doe ik met mijn vakantiegeld?

‘Wat ik aan de tempel geef, geef ik aan mijn God.’  

Geld en BijbelIn de meimaand komt bij veel mensen het vakantiegeld binnen. Daar kun je leuke dingen mee doen! Eindelijk je vakantie boeken. Of je nieuwe auto of audio-apparatuur mee betalen. Of je spaarrekening weer op niveau brengen. Je kunt natuurlijk ook de hele mep aan goede doelen geven. Je hebt immers toch al je vaste maandinkomen? Dus die 8% is alleen maar extra.

Ik schreef er al eens een blog over onder de titel Durf te geven. In deze blog kies ik voor de praktische insteek.

Het voorbeeld

Er was eens een jong gezin dat eindelijk een huis kon kopen. De makelaar kwam langs om alle financiën op een rijtje te zetten. Links de vaste lasten. Rechts wat er dan nog overbleef. Toen beide rijtjes waren ingevuld zei hij: ‘Ik zie hier op tafel een trouwbijbel liggen en zo te zien lezen jullie er regelmatig uit. Zijn jullie ook lid van een kerk?’ ‘Ja’, zei het stel, ‘wij zijn gereformeerd’, en ze dachten: waar wil hij naar toe? ‘Ik ook’, zei de makelaar, ‘dus volgens mij mist er nog een post bij de vaste lasten.’ Zo ontstond een gesprek over de VVB met als resultaat dat het jonge stel een iets lagere hypotheek nam.  Ze bezuinigden niet op wat ze aan God wilden teruggeven.

De oproep

Durf met elkaar door te praten over je geefgedrag. Niet alleen hoeveel je moet geven. Maar ook over hoe rijk gezegend je je voelt met God en Jezus. En over wat je allemaal aan goede doelen tegenkomt. En welke keuzes je daarin maakt. Want wat betekent het principe: eerst de eigen geloofsgenoten en de eigen kerkelijke gemeente nou precies voor andere goede christelijke doelen als de Verre Naasten, de ZOA of de MAF? En voor algemene doelen zoals het Rode Kruis of het Fonds Gehandicapten? Misschien zouden de diakenen zo’n open gesprek kunnen begeleiden.

Een tip

Speciaal voor de jongeren om het gesprek over aan te gaan met elkaar en met je ouders. Durf te leven – durf te geven! En om daarin te oefenen, zou je met jezelf kunnen afspreken: zo gauw ik een vast inkomen hebt, geef ik daar ook iets van weg. Want het gaat niet om het grote bedrag. Het gaat om je houding.  Het is mooi en goed om te durven geven. Dus wat vind je ervan, om een kerkelijke bijdrage te gaan betalen van je bijbaan of je StuFi? Zou dat goed zijn?

Jij blij, zij blij, God blij

‘Wat ik geef aan de tempel, geef ik aan mijn God, zei David. Ook het volk bracht zijn gaven met vreugde, want men was van ganser harte bereid een  bijdrage te schenken – voor de HERE. Zulke blijmoedige gevers – daar houdt God van!

Deze blog is het slot van een preek over 1 Kronieken 29 + 2 Korintiërs 8+9 in is te vinden onder ‘Preken/OT’
door

In vakantiestemming naar je vakantiebestemming met Psalm 121

We zitten midden in ‘de grote vakantie’, zoals we bij ons in het dorp vroeger de zomervakantie noemden. Veel mensen gaan dan weg, op reis naar de plek waar ze vakantie houden. Sommige mensen gebruiken nog een wegenkaart. Andere mensen een routeplanner. De meesten volgen de ‘Route du Soleil’ – de zon achterna. Eén van mijn favoriete zomerliedjes gaat daarover: het prachtige nummer ‘Une belle histoire’ van Michel Fugain.

In Israel gingen veel mensen ook elk jaar op reis. Elk jaar gingen ze naar dezelfde plek. Naar Jeruzalem. Lopend. Voor de kinderen was dat echt een vakantiereis. Denk maar aan Jezus toen hij 12 was en voor het eerst meemocht. Voor de vaders en moeders en andere volwassenen was het geen vakantiereis. Nee, voor hen was het een pelgrimstocht. Ze wilden God opzoeken in de tempel. Want ze wisten: God heeft ons gemaakt. Hem behoren wij toe. Zijn volk zijn wij, de schapen die Hij weidt. Die God wijst ons ook de weg. Hij geeft ons leven zin. Als we zijn aanwijzingen volgen, komen we op de reis door het leven veilig bij Hem aan, want zijn liefde duurt eeuwig. En in Jeruzalem staat de tempel van God, daar woont de HERE bij zijn volk. Dus willen de gelovigen van toen daar graag naar toe. Met een loflied trekken ze door de tempelpoort naar binnen en in de voorhof van de tempel heffen ze een lofzang aan. Dat is Psalm 100. Het is goed de HEER te ontmoeten waar Hij te vinden is. Daar word je in hun geloof versterkt. Door voor de HERE zingen, naar zijn woorden te luisteren, door offers te brengen – schuldoffers voor je zonden en dankoffers voor Gods vergevende liefde. Dat is goed voor je geloof, daar word je rustig van, dan vindt je hart vrede. Maar voor je bent waar je wezen wilt, moet je een hele reis maken. Om de moed er in te houden, zongen de gelovige Israelieten op weg naar Jeruzalem hun pelgrimsliederen. Psalm 121 is er één van, waarschijnlijk de meest bekende en geliefde. Een lied voor onderweg, onderweg naar het huis van de HERE hun God.

Dat is zoveel eeuwen later nog steeds zo. Als je christen bent, zoek je de zin van het leven nog steeds verderop: in het nieuwe Jeruzalem – de Lichtstad met zijn paarlen poorten. Terwijl we onderweg zijn, noemt Psalm 121 de HERE ‘de wachter van Israel’. Dus niet van jan en alleman – hoewel, God zorgt voor heel zijn schepping en is dus voor alle mensen goed. Maar Israel is zijn eigen volk met een speciaal plekje in z’n hart. En van dat Israel maken sinds Pinksteren alle gelovigen over heel de wereld deel van uit – iedereen die echt in God én in zijn Zoon Jezus Christus gelooft. Ook voor hun kinderen heeft de HERE een speciaal plekje in zijn hart. Later zal Jezus het zo zeggen: ‘God wil niet dat ook maar één van de kleinsten verloren zal gaan.’ Daarom hebben zoveel mensen Psalm 121 in hun hart gesloten. Het beschrijft heel onze levensweg. Als je christen bent weet je: ik ben onderweg naar het Vaderhuis, daar zal ik mijn Heer ontmoeten. En onderweg mag ik al van zijn aanwezigheid genieten, in de Bijbel, door de Heilige Geest, in al het goede van de schepping, samen met al die andere reisgenoten die ook hun blik gericht houden op Jezus als Leidsman en Redder en Voltooier van ons geloof.

A5 20Maar laten we elkaar niet wijs maken, dat we er al zijn, dat ons niets overkomen kan. Eerder omgekeerd: in het groot en in het klein gebeurden er heel veel dingen die je niet van te voren zag aankomen. En wat je niet ziet aankomen, daar kun je als een berg tegenop zien. Of het komt als een vloedgolf over je heen. En dat hakt er allemaal zwaar in. De vraag is: wat doe je dan? In de meeste vertalingen begint Psalm 121 met een vraag, en geen kleintje ook: Ik sla mijn ogen op naar de bergen; vanwaar komt mijn hulp? Maar misschien heeft de BGT het wel bij het juiste eind en moet ook vers 1, net als de andere verzen, een uitroepteken zijn: Ik kijk omhoog naar de bergen. Daar komt mijn help vandaan! Daar – waar ik de tempel al zie schitteren op de top van de berg Sion!  Dan heb je zorgen, is er twijfel, krijg je te maken met tegenslag, lijd je pijn en ken je verdriet. Maar je weet ook: God is er altijd bij! Bij Hem mag ik schuilen. Hij gaat met mij mee! Hij heeft de hemel en de aarde gemaakt, dus wie kan er beter de wacht over mij houden?

Sterker nog: die God is bij de mensen komen wonen. Hij wil kontakt met ons. Hij zorgt voor nieuwe perspektieven. Hij gééft ons Jezus en vérgeeft ons onze zonden. Je mag naar Hem toe, naar de tempel in Jeruzalem in die tijd, naar elke christelijke kerk in onze tijd waar Jezus Christus centraal staat. Dat is goed voor je geloof, daar vindt je hart vrede. Voor een gezond geloofsleven, om te groeien in wijsheid en vertrouwen, moet je bij de HERE zijn. Op de plaats waar Hij zich laat vinden: in de tempel, zoals de 12-jarige Jezus al heel goed wist. In zijn gemeente, want daar wil Jezus onze Heer door zijn Woord en Geest in ons midden zijn. Als je je dat als goede gewoonte aanleert – lees je Bijbel, bid elke dag, ieder zondag naar de kerk – zul je bij speciale momenten de HERE opzoeken en Hem bedanken of om hulp vragen. Want zo eindigt Psalm 121: De HEER houdt de wacht over je gaan en je komen van nu tot in eeuwigheid. In de oude vertaling van 1951 stond het misschien nog wel mooier: De HERE zal uw uitgang en uw ingang bewaren. Heel het mensenleven zit vol met zulke kantel-momenten. Maar hoe het ook gaat, welke periode je ook ingaat en hoe je er ook uitkomt, de Bijbel in Gewone Taal zegt het heel direkt: De HEER beschermt je, overal, waar je ook gaat, je leven lang. Geloof je dat? Dan kun je rustig op vakantie gaan. Of weer aan het werk gaan. En elke zondag vol vertrouwen naar de kerk gaan. Want God beschermt mij mijn leven lang. Hoe kun je dat zeker weten? Nou, de Bijbel is je routekaart! Daarin staat wie er voor mijn verlossing zorgt: Jezus Christus. En in de Bijbel staat, wie er voor mijn geloof zorgt: de Heilige Geest. En in de Bijbel staat, wie er altijd voor mij zal zorgen: mijn Vader die hemel en aarde gemaakt heeft. En ook al is het dan een komen en gaan van allerlei verschillende momenten – ‘Hou vol, hou vol, Hij laat niet los’!

cropped-bergtop-belalp-header.jpgDurf jij daarop te vertrouwen? Op de HERE, die ook jouw Herder wil zijn? Een Herder die nooit slaapt, maar altijd goed oplet? Durf je daar om te vragen? Of Hij, die hemel en aarde gemaakt heeft, ook in deze vakantie én in het nieuwe seizoen over jou getrouw de wacht wil houden? Durf je deze Psalm mee te zingen? Een psalm vol bemoediging, een psalm waardoor de Heilige Geest ervoor wil zorgen dat je het volhoudt om te geloven. Wat er ook gebeurt, dit is waar ik op vertrouw: ‘Mijn hulp komt van de HEER die hemel en aarde gemaakte heeft. Hij is mijn wachter. Hij waakt over mijn leven.’

Tauren Wells zong het prachtig lied ‘Hills and Valleys’, waarin dit vertrouwen ook heel sterk tot uitdrukking komt.

Foto’s: de bergen in Vorarlberg/Wormserhütte en in Wallis/Bel-Alp – Karla Leeftink Natuurfotografie – http://www.karlaleeftink.com

door

Overal vind je christenen – ook op vakantie (in de Alpen bv.)

Als je op vakantie naar het buitenland gaat, laat je je christen-zijn niet thuis. Integendeel, het biedt je de kans om medechristenen te ontmoeten.  Christenen in dat land – vaak zijn het kleine kerkjes, maar het geloof van de kerkleden is omgekeerd evenredig groot.  Christenen uit Nederland die in dezelfde regio op vakantie zijn – mooie gesprekken kan dat opleveren.  Allebei die ontmoetingen zijn goed en stimulerend voor je eigen geloof.

In de Alpen

In Oostenrijk en Zwitserland zijn vijf kleine kerkjes van de Evangelisch-Reformierte Kirche (officieel: ERKWB). Ze houden elke zondag één kerkdienst. In het Duits, dus voor de meesten redelijk goed te volgen. De ERKWB van Rankweil belegt sinds dit jaar ook kerkdiensten in Bludenz (zondag) en in Innsbruck (1x per maand). En omdat Rankweil in het meest toeristische gedeelte van Oostenrijk ligt, vlak  tegen de grens van Zwitserland, dicht bij de Bodensee en ook niet zover verwijderd van Zuid-Duitsland, is er deze zomer ook nog twee keer een Nederlandstalige kerkdienst. Voor hen die het anders niet zo goed volgen kunnen en ook graag op vakantie mede-gelovigen uit Nederland wil ontmoeten.

Kerkdiensten in het Duits in Oostenrijk

Wenen (ds. Brad Hunter) – elke zondag om 16:00 uur (tweetalig: Duits en Engels). Adres: Wiedner Haupstrasse 45-47, 1040 Wien

Neuhofen (vakant) –  elke zondag om 9:30 uur. Adres: Steyerstrasse 35, A-4501, Neuhofen an der Krems

Rankweil (ds. Reinhard Mayer) – elke zondag om 10:00 uur. Adres: ‘Gebouw A14’ (meteen naast de afrit 36 van de A14), Feldkreuzweg 13, A-6830 Rankweil

Bludenz (ds. Reinhard Mayer) – 10  juli t/m 28 augustus elke zondag om 17:30 uur. Adres: ‘im Stellwerk’, Hermann Sanderstrasse 8, A-6700 Bludenz  (aan het spoor, vlak naast het station, 1½ uur gratis parkeren met blauwe kaart)

Innsbruck (ds. Reinhard Mayer) – 1x per maand op zondag 17 juli en op zondag 21 augustus om 17:00. Speciaal met het oog op Nederlandse gasten beide keren op het volgende adres: ‘im NOVUM’, Josef-Wilbergerstrasse 9, A-6020 Innsbruck

Kerkdiensten in het Nederlands in Oostenrijk

In Rankweil wordt op zondag 24 juli en op zondag 14 augustus om 17:00 uur een Nederlandse kerkdienst gehouden voor vakantiegasten uit Zwitserland, Liechtenstein, Vorarlberg en Zuid-Duitsland. Adres: ‘Gebouw A14’ (meteen naast de afrit 36 van de A14), Feldkreuzweg 13, A-6830 Rankweil

ERKWB Schweiz gipfelkreuz.jpgKerkdiensten in het Duits in Zwitserland

Basel (ds. Kurt Vetterli) – elke zondag om 11:00 uur. Adres: C.F. Spittler-Haus, Socinstrasse 13, 4051 Basel

Winterthur (ds. Thomas Reiner) – elke zondag om 10.00 uur. Adres: Schlachthofstrasse 19, 8406 Winterthur

Dat de kerkdeuren van deze kleine gemeentes elke zondag openstaan, is het werk van de Heilige Geest. Als vakantiegasten uit Nederland de Duitstalige kerkdiensten bezoeken is dat een enorme bemoediging voor de broeders en zussen in Oostenrijk en Zwitserland. Meer informatie is te vinden op www.erkwb.ch (Zwitserland), www.reformiert.at (Oostenrijk) en www.newcitywien.at (Wenen).

De kerken van de ERKWB in Oostenrijk en Zwitserland hebben een zusterkerkrelatie met de GKV-kerken in Nederland en onderhouden persoonlijke contacten met de CGK, de NGK, de HHK en de PKN (Geref. Bond). De Stichting Steun Reformatie Oostenrijk ondersteunt de kerken geestelijk en financieel. Meer informatie is te vinden op de website www.sssro.nl. ssro-logoDaar is ook het Oostenrijkbulletin te lezen, het kwartaalblad van de SSRO. Je vindt er nog meer informatie en verhalen over hoe het Evangelie van Jezus Christus ook in de Alpen mensen raakt. Je kunt je ook abonneren en donateur van de SSRO worden. De broers en zussen in Oostenrijk en Zwitserland stellen belangstelling, gebed en steun uit Nederland zeer op prijs.

Overal vind je christenen

Voor iedereen die op vakantie gaat naar het buitenland geldt: zoek daar de broers en zussen in het geloof op! Vaak zijn het kleine kerkjes en zijn ze heel erg blij met Nederlandse gasten. Als de diensten in het Duits of Engels zijn, hoeft de taal niet eens het grootste probleem te zijn. Maar ook al zou je maar een klein gedeelte verstaan, dan nog proef je de geloofsverbondenheid! Zoek dus even lekker op internet voordat je weggaat zou ik zeggen. Iets met ‘kerk’ en ‘gereformeerd’ en ‘evangelisch’ in de taal van dat land, en je vindt vast wel wat in een straal van 50 kilometer. Dat zijn geen afstanden in de vakantie – voor een pretpark maak je hetzelfde ritje ook😉.