Verwondering

door

Jezus deed echte DROOM-wonderen

De wonderen die Jezus deed zijn voor veel westerse niet-christenen vaak een obstakel om te geloven. “Je kunt niet van me verwachten dat ik in wonderen geloof.” Vaak is het argument: wonderen zijn historisch en wetenschappelijk niet te kontroleren. Er is geen bewijs voor. Dus zijn het ‘dikke-duim- verhalen’.

wonderToch is dat niet waar. Integendeel, ik wil je zelfs vijf redenen geven, waarom je niet hoeft te twijfelen aan de echtheid van Jezus’ wonderen. Dat kun je het beste onthouden aan één woord: DROOM. Jezus deed echte DROOM-wonderen. Zoals je aan het begin van je carrière een droomstart kunt hebben en sommige voetballers een droom van een goal maken. Je kunt het haast niet geloven, maar het is toch echt waar. Zo deed Jezus echte DROOM-wonderen.

Duidelijk

De wonderen van Jezus waren duidelijk voor iedereen. Als ik zeg: afgelopen jaar op vakantie in Zweden stond ik oog in oog met een wolf die mij aan wilde vallen, maar die heb ik verslagen door heel hard terug te grommen – dan denkt iedereen: ja ja! En in de Koran zegt Mohammed dat hij een beter boek van God gekregen heeft dan de Bijbel, omdat de engel Gabriël het hem heeft gedicteerd. Maar niemand is er bij geweest.

Nee, dan Jezus! Hij doet al zijn wonderen in openbaar, met veel mensen erbij. Vaak worden de namen van de personen erbij genoemd: Jaïrus, nota bene een leider van de synagoge. En Hij gaf 5000 mensen te eten! Oftwel: check het als je het niet gelooft! Met Pinksteren zegt Petrus niet voor niets: Jezus uit Nazaret is door God tot jullie gezonden, wat wel gebleken is uit de grote daden en wonderen en tekenen die God, zoals jullie bekend is, door zijn toedoen onder jullie verricht heeft. (Handelingen 2 vers 22)

Reaktie

De wonderen van Jezus zijn altijd een reaktie. Hij haalt geen magische trucs uit, die Hij van te voren instudeert, zoals Hans Klok. Hij seint niet mensen van te voren in, zo van: doe net of je al jaren blind bent. En bij zijn eigen dood heeft Hij ook niet alle faktoren in de hand, zo van: als je die spijkers nou precies op die plek door mijn handen en voeten slaat, kan ik straks onverwacht weer uit de dood herrijzen. Nee, Jezus reageert op wat zich aandient. Dus zijn zijn wonderen niet ingestudeerd.

Onomstreden

Niemand in de tijd dat Jezus op aarde leefde, ontkende dat Hij wonderen kon doen. Zelfs zijn tegenstanders niet. Ergens staat het verhaal dat Jezus op sabbat in de synagoge iemand met een verschrompelde hand beter maakte. Wat zeggen dan zijn tegenstanders, de schriftgeleerden en farizeeërs? Precies: ‘Waarom doet U dit op de sabbat?’ Ze klagen Hem niet aan om het feit van het wonder, maar vanwege het moment van het wonder.

Opzienbarend

De wonderen van Jezus zijn ook in zijn eigen tijd verbazingwekkend. De mensen reageren niet met applaus zoals bij een show. Nee, ze vinden het ongelooflijk. Ze denken er over na en worden er bang van. ‘Zoiets hebben we nog nooit eerder gezien!’ roepen ze uit. Want ook zij hadden nog nooit iemand over water zien lopen tijdens een zeiltochtje op het meer van Galilea, laat staan dat iemand na drie dagen alsof er niets gebeurd is zijn graf weer uitwandelt.

Middel

Dat is misschien wel het belangrijkste. De wonderen van Jezus zijn nooit een doel op zichzelf. Hij smijt niet met wonderen om mensen te imponeren, zo van: kijk eens wat Ik allemaal kan. Dat was vaak wel de reden dat mensen op Jezus af kwamen. Het ging ze niet om Hem, maar om het wonder. Het was allemaal, zoals de engelsen heel mooi zeggen, miracle-chasing – hup, achter de man aan die wonderen kan doen! Daarom zegt Jezus verschillende keren, bv. in Johannes 4 vers 48: “Als jullie geen tekenen en wonderen zien, geloven jullie niet!” Oftewel: de mensen toen gingen vooral voor het wonder. Het wonder was een doel op zichzelf geworden. Aan dat spelletje om het leven aangenamer te maken door wonderen of gebedsverhoring doet Jezus niet mee. Want zijn wonderen zijn geen doel op zichzelf, maar wijzen naar iets anders. Naar een leven met God tot in eeuwigheid. Een leven met God dat dankzij Hem weer mogelijk is. Dankzij zijn dood aan het kruis en dankzij zijn opstanding uit het graf.

Wonderen zijn extraatjes. Ze voegen extra geloofwaardigheid toe aan wat Jezus zegt en leert. Zo zegt Johannes het ook aan het eind van zijn levensbeschrijving van Jezus. Thomas kan niet geloven in een wonder als de opstanding van Jezus. Jezus Zelf moet Hem over de streep trekken. Maar let dan op wat Johannes meteen daarna als algemene konklusie zegt (Johannes 20 vers 30 en 31):

“Jezus heeft nog veel meer wondertekenen voor zijn leerlingen gedaan, die niet in dit boek staan, maar deze zijn opgeschreven opdat u die dit leest gelooft, dat Jezus de Messias is, de Zoon van God, en opdat u door te geloven leeft door zijn naam.” 

Snap je het? Wonderen zijn mooi en fijn, maar iets anders is veel belangrijker: eeuwig leven heb je door de naam van Jezus. Daar hebben we nu geen wonderen meer voor nodig. Jezus Heer heeft Zich immers al bewezen als de Zoon van God en als jouw en mijn Heer? Je hoeft niet richting het wonder te gaan. Kijk verder en vraag liever om geloof en om kracht en om de Heilige Geest, zodat je dicht bij God blijft leven en Jezus blijft waarderen om waar Hij echt voor kwam: het wonder van vergeving en verzoening en vernieuwing en eeuwig leven.

Ga niet voor het wonder, maar leeft uit verwondering!

door

Een kort DOOPFORMULIER voor de kinderdoop

We hebben vaak een doopdienst in onze kerk. Begin juli ook weer. Met een knipoog naar het Grunnens Laid heWaterdruppel 1b ik gepreekt over het thema DE DOOP: EEN PRONKJUWEEL MET GOUDEN RAND, ONTVANGEN UIT GODS VADERHAND n.a.v. Romeinen 4. De preek is hier na te lezen: Romeinen 4 vs 9b-12 preek en liturgie. Omdat we vaak dopen hebben, heb ik deze keer een kort doopformulier gebruikt. Die heb ik overgenomen uit het Gemeindebuch van de Evangelisch-altreformierte Kirche uit Duitsland. Net als het formulier voor belijdenis + volwassendoop uit ‘De werkers van het laatste uur’ van Stefan Paas (zie link) geef ik die hieronder graag weer. Misschien dat iemand ‘m kan gebruiken. Er is ook een versie in PowerPoint beschikbaar (klik hier). Verder kwam ik een bijzonder mooie weergave tegen op YouTube van het gedicht ‘Ik leg de namen van mijn kinderen in uw handen‘. Het wordt gezongen door Remco Hakkert en is echt de moeite van het beluisteren waard: http://www.youtube.com/watch?v=6_it6By5h2U.

Kort formulier voor de kinderdoop

Onderwijzing

… en … willen graag hun dochter/zoon laten dopen. We luisteren naar de woorden, waarmee Jezus Christus de doop heeft ingesteld: ‘Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde. Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.’ (Matteüs 28:18-20)

We worden in de naam van God, de Vader, gedoopt, omdat wij door Jezus Christus Gods kinderen zijn. Hij zorgt voor ons als een goede Vader in de hemel. We worden in de naam van God, de Zoon, gedoopt, omdat wij in leven en sterven eigendom zijn van Jezus Christus, die ons gekocht heeft met zijn kostbaar bloed. We worden in de naam van God, de Heilige Geest, gedoopt, omdat Hij ons door het geloof met Christus verbindt, ons troost en altijd bij ons blijft.

Onze kleine kinderen begrijpen nog niet, wat de doop betekent, maar de toezegging dat zij Gods kinderen zijn is al over hun leven uitgesproken. Ook zij behoren tot het verbond van God en tot zijn gemeente. De doop is het teken van Gods genade. Dit teken kan niet herroepen worden. Gedurende ons hele leven, en ook wanneer we aan ons geloof twijfelen, moet dit teken ons er weer zeker van maken, dat wij bij Jezus Christus horen. Daarvoor zij God eer en dank, nu en in eeuwigheid.

Geloofsbelijdenis

Met alle christenen op aarde belijden we ons geloof in de Drie-enige God, in wiens naam dit kind gedoopt wordt. Apostolische geloofsbelijdenis en/of lied

Gebed

Wij zijn U onze dank schuldig, HERE onze God, want U hebt zich met ons in leven en dood verbonden. U hebt de aarde uit het water van de oervloed tot leven geroepen. U hebt door het water van de zondvloed een nieuw begin met uw schepping gemaakt. U hebt uw volk Israel uit de slavernij bevrijd en door het water van de Rode Zee naar het land van de belofte geleid. U hebt ons uw Zoon bekend gemaakt, toen Hij in het water van de Jordaan gedoopt werd. U hebt Hem als eerstgeborene van uw toekomstige wereld uit de dood opgewekt. U brengt dankzij Jezus Christus een gemeente bij elkaar, die met Hem gedoopt, gestorven en opgestaan is. Zij wordt door zijn Geest tot leven gewekt en is onderweg naar zijn toekomst.

Wij bidden U voor …, die zometeen de doop ontvangen zal. Noem hem/haar uw kind, red hem/haar door Jezus uw Zoon, leid en bescherm hen door uw Geest. Geef mensen om hem/haar heen, die hem/haar in liefde en trouw tot U en tot uw gemeente brengen. Laat hem/haar zo groeien in geloof, hoop en liefde, dat hij/zij een gelovige partner van uw verbond en een levend lid van het lichaam van Jezus Christus, onze Heer, zal worden. U, de HEER, zei eer en lof in eeuwigheid! AMEN

Doopvragen

Omdat God zijn verbond aangaat met ons en onze kinderen, moeten de kinderen van gelovige ouders gedoopt worden. Omdat ze zelf nog geen antwoord kunnen geven, vraag ik jullie als ouders:

  1. Erkent u dat uw kind zondig en schuldig ter wereld is gekomen en daarom aan allerlei ellende en zelfs aan het eeuwig oordeel onderworpen is, maar dat hij toch in Christus voor God heilig is, en daarom als lid van zijn gemeente gedoopt behoort te zijn?
  2. Belijdt u dat de leer van het Oude en Nieuwe Testament, zoals die in de Apostolische Geloofsbelijdenis samengevat is en in deze gemeente verkondigd wordt, de ware en volkomen leer van de verlossing is?
  3. Belooft u dat u uw zoon zult voorgaan in een christelijke manier van leven en hem zo goed mogelijk zult onderwijzen en laten onderwijzen, om hem te leren begrijpen wat het betekent gedoopt te zijn?

Vader en moeder … wat is daarop jullie antwoord? JA

Doop + lied

Aanspraak gemeente

Geliefde gemeente, … is nu gedoopt en hoort daardoor tot de christelijk kerk. Wij heten hem/haar welkom in onze gemeente. Wij willen hem/haar met ons gebed begeleiden en er toe bijdragen dat hij/zij groeit in geloof, hoop en liefde. Laten we open blijven staan voor het zoeken en vragen van jonge mensen. Laten we bereid zijn, hen te begrijpen, en meehelpen, dat ze in onze gemeente een echt thuis vinden.

Gebed

Levende God, wij hebben dit kind in uw Naam gedoopt en opgenomen in de gemeenschap van uw gemeente. Wij hebben hem/haar het teken van het leven gegeven. Wij danken U, dat U ons dit kind toevertrouwt. Laat ons zien, hoe wij deze verantwoordelijkheid op de juiste manier kunnen uitvoeren. Hou dit kind in uw nabijheid, geef de ouders kracht, hem/haar goed op te voeden; laat hem/haar mensen ontmoeten die hem/haar serieus nemen, het goede met hem/haar voorhebben en hem/haar niet op dwaalwegen leiden. Help ons, dit kind zo te benaderen, dat het uw liefde ontdekt, uw vergeving ervaart en in de geloofsgemeenschap blijft, waarin hij/zij leven en ademen kan. AMEN

Doopkaart + lied

door

OOK IN OOSTENRIJK KLINKT HET EVANGELIE!

“Wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden.” – Hand. 2:11b

Neuhofen - kerkgebouw 1

Kerkgebouw Evangelisch Reformierte Kirche Neuhofen (alleen de begane grond)

Het is juli. Heel Nederland gaat weer massaal op vakantie. Waar je ook naar toe gaat, in elk land van Europa zijn er gelovigen te vinden. Ik hoop dat veel christenen uit Nederland tijdens hun vakantie de plaatselijke kerk bezoeken. Ze zijn vaak maar klein en voelen zich enorm bemoedigd door de komst van vakantiegangers. Van beide kanten merk je dan: sinds Pinksteren is de Heilige Geest wereldwijd gegaan. Zo vlak voor de vakantie preek ik nu over  Handelingen 2:11b en Psalm 87 (zie onder Preken – NT: Hand 2 vs 11b Pinksteren preek en liturgie ) en dan maak ik van de gelegenheid gebruik om iets te vertellen over twee van de vijf kleine ‘Evangelisch Reformierte Kirchen’ in Oostenrijk en Zwitserland, namelijk de kerk van Neuhofen en de kerk van Rankweil.

Neuhofen - gemeenteledenIn Neuhofen a/d Krems is zo’n 30 jaar de eerste Reformierte Kirche in Oostenrijk gesticht. Met een enthousiaste dominee. En een gemeente die groeide. Totdat de predikant eind jaren ’90 zomaar weg ging en een gemeente met 10 leden achterliet. Die gingen in geloof verder. Ook al hadden ze tegenslag op tegenslag. Eerst kregen ze een kandidaat dominee, maar voor hem bleek het predikantschap  toch te zwaar. Met zijn gezin is hij gelukkig nog steeds aktief lid. En daarna kwam een Nederlandse dominee met een Oostenrijkse achtergrond. Helaas zag die het na 1½ jaar niet meer zitten en is teruggegaan naar Nederland. Toch blijft die maar moed houden! De beide mannen lezen bijna elke zondag een preek vanNeuhofen - kerstmarkt de andere vier dominees uit Zwitserland en Oostenrijk en een paar keer per jaar gaan die dominees daar voor. Of er komt, heel af en toe, een dominee uit Nederland die daar in het Duits preekt. En ze staan vrijmoedig op bv. de Kerstmarkt, ook al vindt iedereen in Oostenrijk die ‘Reformierten’ maar een sekte, ongeveer net zo erg als Jehova’s-Getuigen.Neuhofen - doop Karintie Van de nu bijna 20 leden is er één familie, die in Karintïe woont, zo’n 200 kilometer verderop. Die komen 1x per maand, heb ik begrepen, naar Neuhofen afgereisd op zondag.  Toen daar de jongste geboren werd, is de hele gemeente naar hen toe afgereisd, en ook ds. Mayer reisde vanuit Rankweil meer dan 500 km. naar Karintië. Daar, op de bovenverdieping van het huis, werd de jongste zoon gedoopt.

De tweede gereformeerde kerk in Oostenrijk staat in Rankweil, tegen de Zwitserse grens. Die gemeente ruim 15 jaar geleden ontstaan omdat één van de leden van Neuhofen daar woonde – afstand 450 km. Toen bleek dat ds. Reinhard Mayer met zijn vrouw Bernadette graag zendeling in zijn eigen land wilde worden, is hij daar heen gegaan. Nu is er een gemeente met meer dan 50 leden, die soms een onverwachte groei doormaakt, en soms ook weer plotseling leden verliest.   De gemeente komt nu samen in een kantorencomplex vlak bij afslag van de snelweg in Rankweil en Feldkirch, en zomers zijn er regelmatig Nederlandse gasten. De foto van de Rankweil - zomerdienst met gastenzondagse samenkomst geeft dus een wat vertekend beeld, want achterin ziten wat Nederlandse vakantiegasten. Maar de gemeente is vol goede moed. Er wordt elk jaar een bijbelcursus gegeven én er is tijdens iedere kerkdienst zondagschool voor de kinderen.Onder de deelnemers van de bijbelcursus van vorig jaar onder andere een echtpaar dat nu de kerkdiensten als gast bezoekt, en naast de beide accordionisten ook de liederen meebegeleid met twee violen. En voor de zondagschool is men bezig bijbelgetrouw Nederlands en Engels kindermateriaal in het Duits te vertalen.

Rankweil - bibelkurs

Deelnemers aan de bijbelcursus in Rankweil

Kleine kerkjes in een enorm vaag christelijk land. Stel je voor: in een regio met net zoveel inwoners als Assen (60.000) wonen maar hooguit 10 christelijke gezinnen (in plaats van 10% van de bevolking, zoals in Assen).  Reken maar dat die broeders en zusters ons gebed en onze financiële steun hard nodig hebben!  En reken maar dat zij ons veel kunnen vertellen over hun geloofsblijheid en de kracht van Heilige Geest waardoor ze het volhouden. Vanuit Nederland worden deze gemeentes gesteund door de Stichting Steun Reformatie Oostenrijk. Die geven per kwartaal een Oostenrijkbulletin uit. In het laatste nummer schreef de ouderling van Neuhofen, Günter Dreer, over het Pinksterfeest. Voor de meeste Oostenrijkers eindelijk een extra lang weekend. Maar, zei hij, voor ons betekent Pinksteren dit: zonder Pinksteren zouden wij, kerk in Neuhofen, er helemaal niet zijn. Zonder Pinksteren geen christenen en zonder christenen geen kerk. Daarom is Pinksteren voor ons veel maar dan alleen een lang weekend. Pinksteren maakt ons er bewust van het feit dat onze kerk er is. Omdat God, door zijn genade, het beste met ons voor heeft. Pinksteren herinnert ons eraan, dat God vandaag nog steeds door zijn Geest werkt. Pinksteren staat voor ons kind-zijn van God!ssro-logo

Dus als je dit leest en naar Oostenrijk of Zwitserland op vakantie gaat: kijk even of je in de buurt van Wenen, Linz (=Neuhofen), Vorarlberg (=Rankweil), Winter of Basel zit – kijk even op www.ssro.nl of www.reformiert.at en bezoek daar onze kleine zusterkerken.

Ds. Reinhard Mayer en zijn vrouw Bernadette

Ze zijn zo blij om gasten uit Nederland te ontmoeten! En zelf besef je weer, dat we in Nederland niet de enige christenen zijn. Het is Pinksteren geweest en de Heilige Geest spreekt alle talen. Dus: : Zing met ons mee, laat dit lied voortdurend horen. Zeg het alle mensen op de aarde. Zing met ons mee, zing het meer dan ooit tevoren. Jezus Christus geeft het leven waarde.  Ja, laat het klinken overal, op bergen en in dal, tot iedereen het horen zal. (E&R 182)

door

Vol verlangen zingen op weg naar die grote dag

Ik merk al een tijd lang, dat liederen over de grote dag dat Jezus terugkomt, mij erg aanspreken. Vooral bij de coupletten over de grote dag dat Jezus terugkomt krijg ik een brok in mijn keel van ontroering.

wederkomst blauwe lucht

Bij Opwekking 585 zit het hem in vers 2:  “Er klinkt geschal wanneer de graven opengaan en doden opstaan, voor eeuwig levend door zijn kracht” en in het prachtige refrein: “Spoedig zullen wij Hem zien en voor altijd op Hem lijken en Jezus kennen zoals Hij is, amen! Nooit meer tranen, nooit meer pijn, want wij zullen met Hem leven in zijn nabijheid, voor altijd. Amen, amen!” Luister naar http://www.youtube.com/watch?v=_aMyWk4ooBs – een weergave van de mannendag Assen 2011.

En bij Opwekking 733 krijg ik vooral koude rillingen bij het derde couplet: “En op die dag, als mijn kracht vermindert, mijn adem stokt en mijn einde komt, zal toch mijn ziel uw loflied blijven zingen; tienduizend jaar en tot in eeuwigheid.” Op YouTube is dit (totdat Karla haar natuurfilm-versie nog eens vrij geeft voor publikatie) de topper: http://www.youtube.com/watch?v=KeVjB-SXqwU

Maar ik heb het ook bij Liedboek 267, een prachtig gezang over “Zalig die in Christus sterven, de doden, die de hemel erven, voor wie Hij woning heeft bereid”  en “Hij overwon het graf, wist onze tranen af, halleluja! Hij ging ons voor de heemlen door. Hij voert ons mede in zijn spoor.”

En bij Liedboek 114: “Ik zag een nieuwe hemel zich verheffen” met de versregels ”De Koning die zijn troon heeft in den hoge, houdt bij de mensen hof en alle tranen zal Hij van hun ogen afwissen tot zijn lof.”

Of neem de laatste regels van verschillende coupletten van de geloofsbelijdenis uit Gezang 123 van het Geref. Kerkboek: “zie hoe het eeuwig leven straalt” en “… totdat Hij nog eens komen zal … na glorieus bazuingeschal” en ‘Ik weet: mijn vlees wordt opgewekt en zal dan, met mijn ziel verbonden, weer leven, eeuwig, onbevlekt.”

Net als het in z’n eenvoud schitterende Gezang 75 uit hetzelfde Geref. Kerkboek: “Nu gaan de bloemen nog dood, nu gaat de zon nog onder” met z’n “Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde” en het laatste couplet: “Zing voor de eeuwige dag. Zing voor zijn komst en zeg Amen. Zing voor de heer die ons samen daar al van eeuwigheid zag.”

Waar komt dat door, dat ik juist daar steeds weer zo door geraakt? Het heeft niet alleen met de muziek te maken. Hoewel: de opbouw van al deze liederen is heel sterk. Het is bij mij ook niet pas gekomen door het boek van Todd Burpo, ‘De jongen die in de hemel was’, (zie mijn weblog: https://ernstleeftink.wordpress.com/2013/06/12/in-de-hemel-is-de-heer-en-colton-heeft-jezus-daar-gezien/),  ook al ben ik daardoor wel meer gaan nadenken over het leven na dit leven. Het komt vooral, denk ik, door het grote contrast dat ik soms ervaar tussen onze sterfelijkheid en eindigheid aan de ene kant, en de hemelse heerlijkheid, het mooie vooruitzicht en het geweldige perspektief dat het geloof in de terugkomst van Jezus onze Heer mij geeft. Ik denk dat ik dat gevoel van ontroering vooral gekregen heb na het overlijden van mijn vader, vorige maan precies 20 jaar geleden.  Het is echt mijn ervaring, dat je als christen op een andere manier met je verdriet omgaat dan de andere mensen die geen hoop hebben (zoals Paulus in 1 Tess. 4:13 zegt). Liederen die over de eeuwigheid gaan, raken mij vanaf die tijd met vaste regelmaat.

wederkomst verwachting

Twee bijzonder fraaie nummers wil  ik hier nog noemen. Ze staan op twee CD’s die ik vaak in de auto meeneem als ik wat langer onderweg ben. De eerste is een vrij recente, maar ik krijg er regelmatig kippevel van. Het is een magnifiek nummer, omdat het bezingt hoe wij gemaakt zijn om voor God te zingen en hoe wij, gerechtvaardigd tot onze dood, onze magnifieke God mogen verheerlijken. Oftewel: U2 – Magnificent. En de tweede is al van jaren terug, toen Ralph van Manen nog in de gospelrock zat met zijn groep Target. Van hun CD met dezelfde titel heet het laatste nummer Revelation. Lees de tekst hieronder. Als je weet dat de opbouw van het nummer perfekt aansluit op de tekst, zul je ook begrijpen waarom de tranen me soms over de wangen biggelen als ik het in de auto met de volumeknop op 10 draai.

REVELATION – Target (de vroegere band van Ralph van Maanen)
When I look around me in this world, I wonder how long it will last
Oh people, please, pay attention to Gods Word, for this time soon will be past …
 
When will there be no more dying, no more tearing apart?
When will there be no more crying, no more broken hearts?
When will He wipe the tears from you eyes, and make all things new?
When will He give the water of life and live among us too?
     … and I saw a new earth, I saw a new sky,  for the present one had gone by.
    And I saw the new Jerusalem, I saw this Holy City, and it was glowing like a gem …
 
And there will be no more dying, no more tearring apart.
And there will be no more crying, no more broken hearts.
He’ll wipe the tears from you eyes, and make all things new.
He’ll give the thursty water of life and live among us too.
door

KIJK NOU TOCH EENS!

‘Kijk nou toch eens, wie daar voor de deur staan! Wat een verrassing!’
‘Kijk nou toch eens, wat er allemaal in dit kerstpakket zit! Daar had ik niet op gerekend!’ 
‘Kijk nou toch eens, hoeveel mensen ons gefeliciteerd hebben met ons 50-jarig huwelijk! De kaartjes waren niet te tellen.’

Als ik eerlijk ben, is Kerst voor mij niet echt meer het feest van de verbazing en de verrassing. Het is meer een feest van de geboorte van Jezus Christus en van sfeer en gezelligheid. Een mix waar ik blij mee ben en me goed bij voel. Maar als ik nadenk over het begin van Kerst, dan zie ik dat allerlei verschillende mensen toen, rondom de geboorte van Jezus, van de ene verbazing in de andere vielen. Ik heb het eens opgezocht in de Bijbel. In de geboorteverhalen van Jezus kom je maar liefst 15 keer het woordje ‘Zie’ tegen. Daarmee willen Lukas en Matteüs zeggen: let op, nu gebeurt er iets bijzonders.

KIJK NOU TOCH EENS!

  • Kerst geboortegrotKijk nou toch eens, Zacharias, op je oude dag krijgen Elisabet en jij nog een zoon.
  • Kijk nou toch eens, Maria, je krijgt een kindje en je moet Hem Jezus noemen, want je krijgt Hem van God Zelf.
  • Kijk nou toch eens, roept Elisabet verrast uit, wat kom jij hier doen, Maria? Jij, de moeder van mijn Heer!
  • Kijk nou toch eens, zingt Maria uit, wat ben ik bevoorrecht, dat de machtige God zulke bijzondere plannen met mij heeft.
  • Kijk nou toch eens wat er gebeurt als Jozef stilletjes Maria wil verlaten omdat ze een kind krijgt dat niet van hem is. Kijk toch eens aan, dan brengt een engel van de Heer hem op andere gedachten, want het is echt waar, Jozef: de maagd is zwanger en zal een zoon baren met de naam Immanuel – God met ons; en met de naam Jezus – Redder van de zonden.
  • Kijk nou toch eens wat er een half jaartje later gebeurt, als Jezus geboren heel armetierig in een stal geboren wordt. Dan wordt daar vlakbij in het veld opeens een aantal herders  omstraald door het licht van een engel! En wat zegt die engel? ‘Kijk nou toch eens, wie er in Betlehem geboren voor jullie geboren is: je redder, Christus, de Heer!’
  • Kijk nou toch eens wie er 40 dagen later in de tempel op Jozef en Maria met hun kindje Jezus afstapt: een onbekende oude man die zich voorstelt als Simeon. Hij neemt het kind in zijn armen en begint te zingen over een groot licht dat redding geeft aan iedereen.
  • Kijk nou toch eens wat Simeon nog meer tegen Maria zegt: jouw kind zal het niet makkelijk krijgen, want veel mensen zullen zich aan Hem ergeren, maar anderen zullen Hem juist aanbidden.
  • Kijk nou toch eens wie daar in Jeruzalem aankomen! Wijzen uit het Oosten! Wat komen die hier doen in de stad? Zijn ze op zoek naar de pasgeboren koning van de Joden?
  • Kijk nou toch eens, roepen de wijzen vol blijdschap uit, nadat ze in Jeruzalem nul op rekest gekregen hadden, met het goedbedoelde advies erbij om hun geluk maar eens in Betlehem te beproeven, daar heb je die ster weer die we ook in ons thuisland hebben zien opkomen!
  • En kijk nou toch eens, hoe blij die wijzen zijn als ze eindelijk het huis vinden waar Jozef en Maria en het kindje Jezus wonen.  Ze stappen van hun kamelen af, gaan het huis binnen en geven Hem kostbare geschenken: goud, wierook en mirre! En dat niet alleen, ze buigen eerbiedig voor Hem neer. Ja, ze aanbidden Hem. Waarom? Omdat ze geloven dat Hij, Jezus, het is! De pasgeboren Koning van de Joden, de Immanuel, het kind dat de mensen zal redden van hun zonden.

DE VERBAZING VAN KERST

Al die verhalen uit de Bijbel over de geboorte van Jezus doen mij weer beseffen hoe verbazingwekkend bijzonder het kind van Kerst wel niet is. Zo klein als Hij is, is Jezus voor heel veel mensen het grootste kerstkado. Al die mensen, zelfs de wijzen uit het oosten, ze geven niet alleen kostbare geschenken. Nee, ze geven Jezus vooral hun dank, hun eer en hun aanbidding.

Met Kerst  geven veel mensen elkaar geschenken onder de kerstboom. En bijna iedereen komt bij elkaar voor het familiediner. Maar daar gaat het natuurlijk niet om. Gelukkig viert bijna niemand Kerst met de gedachte: als ik maar dikke kado’s krijg en me lekker vol kan eten. Welnee, het gaat om de ware kerstgedachte: vrede op aarde, in het groot, maar vooral in je eigen leven. Die goede sfeer, vrede op aarde, vrede met God, vrede met andere mensen, vrede in je eigen hart – ik geloof, dat daar maar één persoon voor kan zorgen. Dat is Jezus. Hij is een Godsgeschenk!

Overgenomen uit NAAST dec. 2012

Wat mij opvalt bij al die mensen rond de geboorte van Jezus is dit: ze krijgen meer terug dan ze gegeven hebben! Ze hebben allemaal de echte vrede gevonden. Het kindje Jezus is de echte Vredemaker. Dat is toch wel het meest kostbare wat je je wensen kunt!

Dat is de verbazing van Kerst. Jezus wordt geboren. Zoals een prachtig kerstlied het bezingt: Kom, verwonder u hier, mensen! Zie, hoe dat God u bemint! Zie dit nieuwgeboren kind! Hij is het mooiste kerstkado. Want God verzoent der mensen schuld – zoals een ander kerstlied zegt. Kijk nou toch eens, hoeveel God van deze wereld houdt! Hoeveel Hij houdt van ieder van ons! Verbazingwekkend veel.

Ik schreef hierboven al, dat die verbazing er bij mij niet zo in zit als het om Kerst gaat. Daarom is het goed voor mijn geloof om elk jaar weer echt bij de geboorte van Jezus bepaald te worden. Als ik dit wonder vatten wil, dan wordt mijn geest van eerbied stil. Aanbid het maar doorgrond het niet, dat zo de liefde Gods geschiedt.